Osoby niepełnosprawne posiadające dysfunkcję narządu ruchu, mają prawo do bezpłatnego przejazdu środkami transportu sanitarnego w celu podjęcia natychmiastowego leczenia lub zachowania ciągłości leczenia. Transport sanitarny regulują przepisy.
Transport taki dokonywany jest na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego i obejmuje on transport samochodowy i lotniczy, do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we własnym zakresie, i z powrotem w przypadkach:
- konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej (np. gdy lekarz podczas wizyty domowej lub w miejscu udzielania świadczeń ambulatoryjnych stwierdzi zły stan zdrowia pacjenta i potrzebny jest transport do szpitala) z wyłączeniem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia – w takich sytuacjach wzywane jest pogotowie ratunkowe
- wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia (np. transport pacjenta z jednego szpitala do drugiego w celu wykonania np. badań lub kontynuacji leczenia).
Osoby borykające się z dysfunkcją narządu ruchu, która uniemożliwia korzystania z transportu publicznego, mogą skorzystać z bezpłatnego transportu sanitarnego w celu odbycia leczenia do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej i z powrotem.
Reklama: Szukasz mieszkania lub domu w dobrej lokalizacji? Sprawdź koniecznie domy Wrocław , gdzie znajdziesz mnóstwo ofert i bez problemu znajdziesz to czego szukasz.
Gdy pacjent jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, jednak korzystając ze środków transportu publicznego takiej pomocy potrzebuje, albo wymaga środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych, a fakt ten jest potwierdzony zleceniem lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, wówczas może on skorzystać z przejazdu sanitarnego, który będzie sfinansowany w 40 % ze środków publicznych w przypadku występowania u pacjenta:
- chorób krwi i narządów krwiotwórczych,
- chorób nowotworowych,
- chorób oczu,
- chorób przemiany materii,
- chorób psychicznych i zaburzeń zachowania,
- chorób skóry i tkanki podskórnej,
- chorób układu krążenia,
- chorób układu moczowo-płciowego,
- chorób układu nerwowego,
- chorób układu oddechowego,
- chorób układu ruchu,
- chorób układu trawiennego,
- chorób układu wydzielania wewnętrznego,
- chorób zakaźnych i pasożytniczych,
- urazów i zatruć,
- wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych.
Stopień niepełnosprawności określany jest przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, poprzez dokonanie stosownego wpisu w dokumentacji medycznej i dokumentacji prowadzonej na potrzeby podmiotów zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych. Lekarz jednocześnie wydaje zlecenie na przewóz.
Sfinansowanie wysokości transportu sanitarnego w wysokości 40 % jest więc możliwe, gdy spełnione zostają następujące przesłanki:
- wystawione zostanie zlecenie przewozu przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego,
- pacjent przy korzystaniu ze środków transportu publicznego wymaga pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych,
- pacjent cierpi na jedną z wyżej wymienionych chorób.