Pacjenci spełniający określone warunki mają prawo skorzystać z rehabilitacji we własnym domu. Przysługuje to osobom, które nie mają możliwości samodzielnego poruszania się.
Na mocy obowiązujących przepisów pacjenci, którzy o własnych siłach nie mogą dotrzeć do placówek ochrony zdrowia, mogą skorzystać z nieodpłatnych zabiegów fizjoterapeutycznych odbywających się domu. Prawo to przysługuje osobom z zaburzeniami funkcji motorycznych, które spowodowane są:
- ogniskowymi uszkodzeniami mózgu (stanami po zatorach mózgowych, udarach krwotocznych mózgu, urazach) – w okresie do 12 miesięcy od dnia powstania ogniskowego uszkodzenia mózgu;
- ciężkimi uszkodzeniami centralnego i obwodowego układu nerwowego odpowiadającymi 5. stopniowi skali oceny stopnia niepełnosprawności, zwanej dalej „skalą opartą na skali Rankina”; warunku otrzymania 5. stopnia skali opartej na skali Rankina nie stosuje się do dzieci do ukończenia 18. roku życia;
- uszkodzeniem rdzenia kręgowego – w okresie do 12 miesięcy od dnia powstania uszkodzenia rdzenia kręgowego;
- chorobami przewlekle postępującymi, w szczególności: miopatiami, chorobą Parkinsona, zapaleniem wielomięśniowym, rdzeniowym zanikiem mięśni, guzami mózgu, procesami demielinizacyjnymi, kolagenozami, przewlekłymi zespołami pozapiramidowymi, reumatoidalnym zapaleniem stawów;
- chorobami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych lub kolanowych oraz po zabiegach endoprotezoplastyki stawu – w okresie do 6 miesięcy od dnia wykonania operacji;
- złamaniami, obrażeniami i amputacjami kończyn dolnych – w okresie do 6 miesięcy od dnia złamania, obrażenia lub amputacji;
- osobom w stanie wegetatywnym lub apalicznym.
Skierowanie na zabiegi rehabilitacyjne w warunkach domowych może wystawić lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, oraz inni lekarze ubezpieczenia zdrowotnego:
- lekarze specjaliści: rehabilitacji w chorobach narządu ruchu, rehabilitacji ogólnej, rehabilitacji lub rehabilitacji medycznej, medycyny fizykalnej i balneoklimatologii, chirurgii lub chirurgii ogólnej, chirurgii ortopedycznej, chirurgii urazowo-ortopedycznej, ortopedii i traumatologii, reumatologii, neurologii, neurochirurgii;
- lekarze ze specjalizacją I stopnia i lekarze w trakcie specjalizacji w dziedzinach j.w.
W warunkach domowych można wykonywać następujące zabiegi rehabilitacyjne:
1. Kinezyterapia
- indywidualna praca ze świadczeniobiorcą (m. in. ćwiczenia bierne, czynno-bierne, ćwiczenia według metod neurofizjologicznych),
- ćwiczenia wspomagane,
- pionizacja,
- ćwiczenia czynne w odciążeniu i czynne w odciążeniu z oporem,
- ćwiczenia czynne wolne i czynne z oporem,
- ćwiczenia izometryczne,
- nauka czynności lokomocji,
- wyciągi,
- inne formy usprawniania (kinezyterapia).
2. Masaż
- masaż suchy,
- masaż limfatyczny ręczny – leczniczy,
- masaż limfatyczny mechaniczny – leczniczy.
3. Elektrolecznictwo
- galwanizacja,
- jonoforeza,
- elektrostymulacja,
- tonoliza,
- prądy diadynamiczne,
- prądy interferencyjne,
- prądy TENS,
- prądy TRAEBERTA,
- prądy KOTZA,
- ultradźwięki miejscowe,
- ultrafonoforeza.
4. Leczenie polem elektromagnetycznym – impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości.
5. Światłolecznictwo i termoterapia
- naświetlanie promieniem widzialnym miejscowe,
- laseroterapia – skaner,
- laseroterapia punktowa,
- balneoterapia,
- okłady z borowiny – miejscowe,
- zabiegi fizykoterapeutyczne.
Narodowy Fundusz Zdrowia finansuje do 80 dni zabiegowych w roku kalendarzowym, nie więcej niż 5 zabiegów dziennie. Jeśli jest to uzasadnione medycznie, czas ten może zostać przedłużony na podstawie decyzji lekarza zlecającego zabiegi, za pisemną zgodą dyrektora właściwego oddziału NFZ.